|
|
Post by lydia on Aug 6, 2017 20:35:45 GMT 7
lydia "ฝากเอาอาหารมาให้น่ะ" "อ่า...ให้เลือกระหว่างสองอันนี้" โรเซ่เอาแซนวิชเบคอนชีสกับช็อคโกแล็ตโทสมาให้เด็กสาวเบือก ก็ไม่รู้จะให้อะไรนิ...
ลิเดียมองอาหารสองกล่องที่ถูกยื่นมาสลับกัน
ก่อนจะส่งนิ้วไปชี้กล่องแซนวิชเบคอนชีส
"ลิเดียชอบชีสค่ะ" เธอตอบด้วยเสียงอ้อมแอ้ม
|
|
|
|
Post by roseblacker on Aug 6, 2017 20:39:38 GMT 7
โรเซ่ยิ้มออกมาอย่างพอใจ ก่อนจะส่งแซนวิชเบคอนชีสให้เด็กสาว
"ทานให้อร่อยๆนะจ๊ะ ฉันจะต้องไปหาคนอื่นต่อ"
เธอยิ้มรับ "ไว้พบกันใหม่นะ ลิเดีย ;D"
Love Point
Lydia to Rose : +3 LP
(ยังไม่รวมคะแนนของขวัญ)
|
|
|
|
Post by sinnorol on Aug 7, 2017 18:30:08 GMT 7
ผมเดินถือกระดาษของลุงแพชมาตามหาร้านเสริมสวยมองป้ายหน้าร้านแล้วคงใช่แน่
จึงเปิดประตูร้านเดินเข้าไป
"สวัสดีครับมีคนอยู่ไหมครับ?"
ผมเดินเข้าไปเรื่อยๆ ก็เห็นสาวน้อยผมส้มนอนหลับคาโซฟาอยู่
ผมควรจะปลุกเขาดีไหมนะ
ระหว่างที่กำลังคิดอยู่ก็ได้ยินเสียงท้องร้องจากคนที่นอนอยู่ ผมจึงตัดสินใจปลุกเขาดีกว่า
"เอ่อ คุณครับ คุณครับ! ขอโทษที่ปลุกนะครับ ใช่ลิเดียหรือเปล่าครับ"
|
|
|
|
Post by Bruno Newland on Aug 7, 2017 18:55:33 GMT 7
ในช่วงที่บรูโน่จะขำออกมา เพราะ เจ้าตัวการ์ตูนฟองน้ำสีเหลือง
จู่ๆหมอนหลากสีก็หล่นลงมาแล้วกลิ้งมาชนที่ขาของเขา
ร่างอวบสะดุ้งตัวขึ้นมา อีกฝ่ายคงไม่ชอบใจที่อยู่ๆก็มายืนดูทีวีในบ้านคนอื่น
"ขอโท--"
อ้าว... หลับอยู่นี่น่า
พอเห็นผู้หญิงตอนหน้านอนสบาย เขาก็โล่งใจ
ก่อนที่จะหยิบหมอนขึ้นมา แล้วสะกิดคนที่นอนอยู่
"คุณ.. คุณชื่อลิเดียหรือเปล่าครับ?"
|
|
|
|
Post by lydia on Aug 7, 2017 19:31:00 GMT 7
ในช่วงที่บรูโน่จะขำออกมา เพราะ เจ้าตัวการ์ตูนฟองน้ำสีเหลือง
จู่ๆหมอนหลากสีก็หล่นลงมาแล้วกลิ้งมาชนที่ขาของเขา
ร่างอวบสะดุ้งตัวขึ้นมา อีกฝ่ายคงไม่ชอบใจที่อยู่ๆก็มายืนดูทีวีในบ้านคนอื่น
"ขอโท--"
อ้าว... หลับอยู่นี่น่า
พอเห็นผู้หญิงตอนหน้านอนสบาย เขาก็โล่งใจ
ก่อนที่จะหยิบหมอนขึ้นมา แล้วสะกิดคนที่นอนอยู่
"คุณ.. คุณชื่อลิเดียหรือเปล่าครับ?"
แรงสะกิดและเสียงจากบางแห่งดึงให้เด็กสาวที่กำลังจมดิ่งอยู่ในห้วงนิทราต้องสะดุ้งเฮือก
ร่างบางรีบลุกขึ้นจากโซฟาด้วยปฏิกิริยาอัตโนมัติ
เท้าเปลือยก้าวถอยหลังออกห่าง ดวงตาสีฟ้าอ่อนมองเด็กหนุ่มร่างอวบที่ไม่คุ้นหน้า
สลับกับหมอนของร้านที่เขาถือไว้ในมือด้วยแววตาเคลือบแคลงสงสัย
"คุณเป็นใคร?"
|
|
|
|
Post by Bruno Newland on Aug 7, 2017 19:37:57 GMT 7
"ขอโทษที่ทำให้คุณตกใจนะครับ ผมชื่อบรูโน่ เป็นชาวสวนคนใหม่
ลุงแพซตันวานให้ผมทำหน้าที่ส่งของขวัญให้คุณน่ะครับ"
บรูโน่ส่งยิ้มให้หญิงสาวตรงหน้า ก่อนที่จะวางหมอนหลากสีลงบนโซฟา
มืออวบทั้งสองข้างยกตะกร้าขึ้นมา แล้วก็หยิบกระดาษน้อยสีขาวที่เขียนโดยลุงแพซตันยื่นให้อีกคนดู
"ผมมีหลักฐานครับ ไม่ต้องกลัวผมนะ"
|
|
|
|
Post by lydia on Aug 7, 2017 20:26:50 GMT 7
ผมเดินถือกระดาษของลุงแพชมาตามหาร้านเสริมสวยมองป้ายหน้าร้านแล้วคงใช่แน่
จึงเปิดประตูร้านเดินเข้าไป
"สวัสดีครับมีคนอยู่ไหมครับ?"
ผมเดินเข้าไปเรื่อยๆ ก็เห็นสาวน้อยผมส้มนอนหลับคาโซฟาอยู่
ผมควรจะปลุกเขาดีไหมนะ
ระหว่างที่กำลังคิดอยู่ก็ได้ยินเสียงท้องร้องจากคนที่นอนอยู่ ผมจึงตัดสินใจปลุกเขาดีกว่า
"เอ่อ คุณครับ คุณครับ! ขอโทษที่ปลุกนะครับ ใช่ลิเดียหรือเปล่าครับ"
"เอ่อ คุณครับ คุณครับ! ขอโทษที่ปลุกนะครับ ใช่ลิเดียหรือเปล่าครับ"
เสียงเรียกผะแผ่วดึงสติที่ยังหลุดลอยไปได้ไม่ไกลให้กลับมา
เเปลือกตาสีมุกค่อยๆขยับเคลื่อนเปิด
ภาพแรกที่สะท้อนอยู่ในดวงตาสีฟ้าอ่อนคือเด็กหนุ่มแปลกหน้า
ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อย รีบชันตัวขึ้นนั่งบนโซฟาตัวยาว
อ้อมแขนเพิ่มแรงกอดหมอนหลากสีโดยไม่รู้ตัว บนใบหน้าปรากฏทั้งแววงุนงงและเคลือบแคลงใจ
“คุณเป็นใคร?”
|
|
|
|
Post by lydia on Aug 7, 2017 20:33:12 GMT 7
"ขอโทษที่ทำให้คุณตกใจนะครับ ผมชื่อบรูโน่ เป็นชาวสวนคนใหม่
ลุงแพซตันวานให้ผมทำหน้าที่ส่งของขวัญให้คุณน่ะครับ"
บรูโน่ส่งยิ้มให้หญิงสาวตรงหน้า ก่อนที่จะวางหมอนหลากสีลงบนโซฟา
มืออวบทั้งสองข้างยกตะกร้าขึ้นมา แล้วก็หยิบกระดาษน้อยสีขาวที่เขียนโดยลุงแพซตันยื่นให้อีกคนดู
"ผมมีหลักฐานครับ ไม่ต้องกลัวผมนะ"
ลิเดียจ้องมองเด็กหนุ่มที่แนะนำตัวว่า 'บรูโน่' อย่างไม่วางตา
เธอไม่ได้แทรกขัดระหว่างที่เขาสาธายายว่าเป็นใคร หรือถูกส่งมาโดยลุงแพซตัน
ของขวัญ?
หรุบตาลงมองตะกร้าที่บรรจุกล่องบางอย่างไว้ด้านในหลายกล่อง
ก่อนจะเลื่อนสายตามองกระดาษแผ่นเล็กที่ถูกยื่นมาตรงหน้า
มือบางยื่นไปรับเอาหลักฐานแผ่นนั้นมามาตรวจสอบ
ลายมือในกระดาษเป็นของลุงแพซตันแน่นอน และรายชื่อที่ปรากฏในนั้นก็มีชื่อเธออยู่ด้วย
แววตาขึงขังค่อยๆลดอ่อนลง แต่น้ำเสียงที่ใช้ยังคงความแข็งกระด้างอยู่นิดหน่อย
"แล้วลุงแพซตันฝากให้เอาอะไรมาให้?"
|
|
|
|
Post by sinnorol on Aug 7, 2017 20:44:59 GMT 7
เมื่อเห็นเธอตื่นขึ้นมาแล้ว ผมก็ขยับเว้นระยะห่างให้เธอเห็นผมชัดเจน
"สวัสดีครับผมยูดาสเป็นชาวสวนคนใหม่ ผมมาหาลิเดียใช่คุณหรือเปล่าครับ?"
ผมพูดช้าๆ ให้เธอเข้าใจ เธอเพิ่งตื่นอาจจะยังเบลอๆอยู่ก็ได้
ผมส่งยิ้มให้เธออย่างเป็นมิตร อย่ากลัวผมเลย ผมแค่อยากสนิทเฉยๆ
|
|
|
|
Post by Bruno Newland on Aug 7, 2017 20:49:56 GMT 7
“ลุงแพซตันบอกว่า ให้ผมสุ่มของขวัญให้ทุกคนอ่ะครับ”
บรูโน่พูดตามความจริงให้อีกฝ่ายฟัง เพราะ เขาก็ไม่ได้ต้องการจะทำให้คนตรงหน้าไม่พอใจ
ดวงตากลมมองไปยังกล่องอาหาร เขาใช้ความคิดอยู่สักพักว่าจะเอาอะไรให้
“นี่ครับ… ผมให้สเต๊กเนื้อแกะ ผมเห็นว่าตอนนี้มันเที่ยงแล้ว
คุณลิเดียคงจะหิว ผมว่าสเต๊กชิ้นนี้จะทำให้คุณอิ่มนะครับ”
มืออวบหยิบกล่องอาหารสเต๊กเนื้อแกะออกมาให้ลิเดีย พร้อมกับฉีกยิ้มออกมาให้
“สุขสันต์วันปีใหม่นะครับ”
|
|
|
|
Post by lydia on Aug 7, 2017 20:58:53 GMT 7
เมื่อเห็นเธอตื่นขึ้นมาแล้ว ผมก็ขยับเว้นระยะห่างให้เธอเห็นผมชัดเจน
"สวัสดีครับผมยูดาสเป็นชาวสวนคนใหม่ ผมมาหาลิเดียใช่คุณหรือเปล่าครับ?"
ผมพูดช้าๆ ให้เธอเข้าใจ เธอเพิ่งตื่นอาจจะยังเบลอๆอยู่ก็ได้
ผมส่งยิ้มให้เธออย่างเป็นมิตร อย่ากลัวผมเลย ผมแค่อยากสนิทเฉยๆ
ลิเดียไม่ได้ตอบคำถาม ทำเพียงจ้องเด็กหนุ่มที่แนะนำตัวว่า 'ยูดาส' อย่างไม่วางตา
ต่อให้เขาจะก้าวถอยออกไป แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความหวาดระแวงของเธอลดน้อยลง
ชาวสวนคนใหม่?
ในหัวของเด็กสาวมากไปด้วยคำถาม แต่สิ่งที่เธอถามย้อนกลับไปมีแค่
"มาหาลิเดียทำไม?"
|
|
|
|
Post by lydia on Aug 7, 2017 21:08:40 GMT 7
“ลุงแพซตันบอกว่า ให้ผมสุ่มของขวัญให้ทุกคนอ่ะครับ”
บรูโน่พูดตามความจริงให้อีกฝ่ายฟัง เพราะ เขาก็ไม่ได้ต้องการจะทำให้คนตรงหน้าไม่พอใจ
ดวงตากลมมองไปยังกล่องอาหาร เขาใช้ความคิดอยู่สักพักว่าจะเอาอะไรให้
“นี่ครับ… ผมให้สเต๊กเนื้อแกะ ผมเห็นว่าตอนนี้มันเที่ยงแล้ว
คุณลิเดียคงจะหิว ผมว่าสเต๊กชิ้นนี้จะทำให้คุณอิ่มนะครับ”
มืออวบหยิบกล่องอาหารสเต๊กเนื้อแกะออกมาให้ลิเดีย พร้อมกับฉีกยิ้มออกมาให้
“สุขสันต์วันปีใหม่นะครับ”
"สเต๊กเนื้อแกะ?"
ดวงตาสีอ่อนมองกล่องอาหารด้านหน้า สีหน้าเรียบนิ่งเปลี่ยนเป็นกระอักกระอ่วน
ลิเดียคิดว่า อาหารกล่องนี้มันมากเกินไปสำหรับกระเพาะเธอ
แต่รอยยิ้มสดใสและความตั้งใจของเด็กตุ้ยนุ้ยตรงหน้าก็ทำเอาเธอปฏิเสธไม่ลง
เอาเถอะ...ไว้แบ่งทานกับคุณเจย์น่าก็ได้
"สุขสันต์วันปีใหม่นะครับ"
"อืม" เธอตอบรับสั้นๆระหว่างที่รับเอาสเต๊กเนื้อแกะมาไว้ที่ตัว
|
|
|
|
Post by sinnorol on Aug 7, 2017 21:30:16 GMT 7
ผมยิ้มรับคำถามพร้อมกับยื่นกล่องแซนวิชเบคอนชีสให้ลิเดีย
"มาทักทายวันปีใหม่แล้วก็ลุงแพชฝากให้เอาอาหารมาให้ครับ
เมื่อกี้ผมได้ยินเสียงท้องคุณร้องทานแซนวิชสักหน่อยไหมครับ อร่อยนะ"
|
|
|
|
Post by lydia on Aug 7, 2017 21:58:13 GMT 7
ผมยิ้มรับคำถามพร้อมกับยื่นกล่องแซนวิชเบคอนชีสให้ลิเดีย
"มาทักทายวันปีใหม่แล้วก็ลุงแพชฝากให้เอาอาหารมาให้ครับ
เมื่อกี้ผมได้ยินเสียงท้องคุณร้องทานแซนวิชสักหน่อยไหมครับ อร่อยนะ"
ลิเดียหรุบตามองกล่องแซนวิชเบคอนชีส ยังไม่ได้ส่งมือไปรับมัน
ต่อให้เที่ยงนี้จะยังไม่มีอาหารตกถึงท้อง หรือของที่ถูกยื่นมาจะเป็นของที่เจ้าตัวชอบก็ตาม
เธอเหลือบตาขึ้นมองเด็กหนุ่มด้วยแววตาที่ใช้มองคนนอกแบบเดิม
"ฉันจะแน่ใจได้ยังไงว่าลุงแพซตันฝากให้คุณเอามาให้จริง"
|
|
|
|
Post by Bruno Newland on Aug 7, 2017 22:08:26 GMT 7
“คุณลิเดียก็ชอบดูการ์ตูนหรอครับ? ผมเห็นคุณเปิดดูอยู่”
นิ้วอวบๆชี้ไปยังตัวการ์ตูนฟองน้ำสีเหลืองที่ยังฉายอยู่ในทีวี
จู่ๆบรูโน่ก็คิดขึ้นมาได้ว่า งานของเขายังไม่เสร็จเลย จึงรีบหยิบตะกร้าขึ้นมา และรับกระดาษน้อยคืน
“ขอโทษนะครับ ผมต้องรีบไปส่งขอต่อ บายครับคุณลิเดีย”
บรูโน่รีบพาร่วงอวบๆของตัวเองออกไปจากร้านทันที แต่ก็ไม่ลืมที่จะโบกมือลาลิเดีย
|
|
